Normes ortografiques der aranés

Nocions basiques entà liéger er aranés

à: se pronóncie [a]. En posicion finau atòna sòne com ‘ò’ [] o [—]: pòrta, truha

e, é: se pronóncie [e]: aranés, Arties

è : damb accent grèu, se pronóncie [ Ì ]: mès, Aubèrt

ò: -damb accent grèu- se pronóncie []: òme, Tredòs

o, ó: se pronóncie [u]: solei, Benós

u, ú: se pronóncie [y], com en francés: tu, Salardú

h : ei muda, se consèrve era aspiracion en bèth lòc: hemna, huec

nh: correspon ara “ñ” deth castelhan: nhèu, Escunhau

lh: correspon ara “ll” deth castelhan: hilh, Vielha

sh: correspon ara “x” deth catalan [×]: peish, shivau

th: generaument se pronóncie [ t ]: audèth, en quauques paraules com “ch” [t×]: còth

n: en posicion finau sone abituament com –ng e-nc finaus [ß]: camin. Enes pluraus –n -ei muda: camins [ka’mis]

r final: generaument non se pronóncie: cantar [kan’ta], préner

Es Normes Ortografiques der Aranés sigueren oficiaument aprovades er an 1983.

Descarregar Normes ortogràfiques de l'aranès Normes ortografiques der aranés (98 KB)